hayatım boyunca sevilen insan olamadım olduysam da işlerine gelince hep ilgi görmek istedim,sevilmek istedim her seferinde sus,git,defol vs vs cevaplara maruz kaldım neydi yani sevilen insan olmak paranın ve güzelliğinin mi olması ?
3
+
-entiri.verilen_downvote
sevilmemek tiple değil karakterle alakalıdır
2
düzgün bi karakterim olduğu kanısındayım - varmulun 05.01.2017 21:59:46 |#2901835
5
+
-entiri.verilen_downvote
sen ne kadar beni kimse sevmiyor diye düşünsende
senin annen var annen
seven birinin kıymetini bilemedim.ama şimdi yıllar sonrasinda bunun ağır yükünü çekiyorum. ahı baya bi tuttu anlaşılan. yanlış bir karar süründürüyor gibi hissediyorum
birinin işi düşünce veya her şey güzelken bayağı seviliyorum. ama insanların işleri bitince veya sıkılınca vazgeçip öylece gidebiliyorlar.
3
+
-entiri.verilen_downvote
sorun şu ki benim sevmediğim bi insanın da beni sevmemesi gerekir, nefret ettiğim insanın gelip benimle konuşmasını istemiyorum ben sevmiyosam oda beni sevemez
0
+
-entiri.verilen_downvote
baslik_degistirildi sevilmeyen insan olmak=sevilen kişi tarafından sevilmeyen insan olmak
yoksa hepimizin sevildiği bir yerler var yani.
insanlara gerçekleri söyleyin, dürüst olun, adaletli davranın.
tecrübeyle ifade olunur: nefret edilmek bile olasıdır. ha uzun vadede işe yarar. ancak sabır gerektirir.
0
+
-entiri.verilen_downvote
herhalde insanların sürüden farklı davrananları dışlamak gibi huyları var?
1
+
-entiri.verilen_downvote
"sevmezsen sevme lan, mecbur muyum sevgine?" denilmesi gereken olay.
kendimi bile sevmiyorken neden başkası beni sevsin ki.
0
niye böyle bir şeyi kabulleniyorsun ki değiş, kendi önüne engel koyma - doctorg 20.04.2017 22:47:07 |#3200336
1
doğru söylüyorsun, deneyeceğim :) - lonely 21.04.2017 11:17:04 |#3175312
0
+
-entiri.verilen_downvote
sevilip sevilmediğini daha bilmeyen insan olmak...
1
+
-entiri.verilen_downvote
bendeniz.
2
+
-entiri.verilen_downvote
Tuhaf bir şey. İnanamıyorum da bir türlü, arkadaş, sevgili, anne, baba, kardeş hiçbirinin sevgisi gerçekmiş gibi gelmiyor bana belki de gerçekten sevmiyorlardır beni. Kendimi geçtim artık insanları gözlemlerken de birbirlerine karşı gösterdikleri sevgi sahteymiş gibi geliyor. Sanırım bu zamana kadar etrafımdaki herkes tarafından sevilmeyen biri olduğum için sevgi nedir, nasıl gösterilir bilmiyorum bu yüzden de diğer insanların sevgisi inandırıcılığını yitirmiş gözümde. Ve de korkutuyor bu beni her türlü ilişki içerisinde bulunmaktan, elimden geldiğince insanlardan kaçmaya çalışıyorum çünkü içlerinde sevgi besleme potansiyeli bile yokmuş gibi geliyor, beni sevsinler ölsünler bitsinler demiyorum tabii ki ama o beslenilen sevgi kırıntılarını görememek korkutuyor beni. Sonra kendime nereye kadar kaçabilirsin ki? diyorum, yaklaşmaya çalışıyorum, iletişim halinde oluyorum ve birer birer korkularımla burun buruna geliyorum. Daha sonra tekrar diyorum ki kendime kaç kaçabildiğin kadar.
3
+
-entiri.verilen_downvote
insanlar menfaatleri için seviyormuş gibi yaptığını düşünmekten alamıyorum kendimi